„Alu Sky” to nowy system zadaszenia modułowego, stanowi zupełną nowość w dziedzinie prac remontowych i budownictwa.
Jego montaż jest oparty na systemie rusztowań modułowych, które uchodzą za system uniwersalny do montażu na różnego rodzaju obiektach, głównie służy do tworzenia zadaszeń hal i remontów różnego rodzaju budynków.
Na konstrukcji zadaszenia istnieje możliwość zamocowania plandeki, natomiast sposób połączenia elementów został oparty na systemie modułowym ALUROTAX.
Konstrukcja zadaszenia składa się głownie z następujących elementów, które de facto wchodzą w skład systemu rusztowań modułowych:
– dźwigary dachowe (i rysunek)
– dźwigary poprzeczne
– stężenia poziome
– rygle kalenicowe
– wsporniki zadaszenia
Zadaszenie jest na tyle uniwersalne, że można śmiało je stosować na różnego rodzaju obiektach.
Montaż
Podczas montażu, zadaszenie może być podnoszone przez dźwigi z zawiesiami zamocowanymi w czterech lub dwóch punktach górnych pasów dźwigarów dachowych przy słupkach.
Długość zawiesi należy tak dobrać, aby kąt między płaszczyzną poziomą zawierał się w przedziale 40-50 stopni.
W obliczeniach założono, że w trakcie montażu nie ma oddziaływania wiatru.
Wynika to stąd, że układ zawiesi nie przeciwdziała obrotowi konstrukcji pod wpływem działania wiatru.
Moduł hali bez jętki z zaznaczonymi głównymi elementami zadaszenia.
Widok hali z jętką z zaznaczonymi głównymi elementami zadaszenia.
Obliczenia statyczno – wytrzymałościowe
W ramach opracowania wykonano analizy statyczno – wytrzymałościowe dla trzech rodzajów konstrukcji: hale ze ścianami o wysokości: 10, 6 metrów oraz konstrukcje zadaszeń bez wpływu ścian.
Wykonano również analizy w celu sprawdzenia możliwości stosowania stężeń, w co drugim module zadaszenia oraz sprawdzono, czy istnieją ograniczenia długości hal.
Jednym z ważniejszych problemów jest działanie wiatru na halę.
W przypadku, gdy hala znajduje się w terenie nie osłoniętym i wewnątrz obiektu nie ma blokady przepływu, hala poddawana jest tylko zasysaniu do środka. W przypadku, gdy nastąpi blokada przepływu, działanie wiatru powoduje podnoszenie hali.
Ta druga sytuacja jest bardziej niebezpieczna dla konstrukcji. W praktyce trudno przewidzieć, w jakich warunkach będzie wykorzystywana hala, dlatego w opracowaniu hale ze ścianami są rozpatrywane przy założeniu blokady przepływu.
Podsumowanie
– Na nośność hal ze ścianami wpływa ich wysokość, tzn. czym hale są wyższe tym istnieją większe ograniczenia ich szerokości
– Stężenia połaciowe mogą być montowane zarówno w każdym module zadaszenia, jak i w co drugim module zadaszenia
– Czym hala składa się z mniejszej liczby modułów, tym elementy hali są mniej wytęż one a wykonane obliczenia dla hal o długości 10 modułów reprezentują najbardziej niekorzystną sytuację i można na ich podstawie montować hale bez ograniczeń długości
– Zaleca się stosowanie połączeń ścian i zadaszenia za pomocą wsporników zadaszenia w wersji 2
– Hale, w których nie ma swobodnego przepływu mogą zostać podniesione, dlatego w takim przypadku konieczne jest kotwienie hali w gruncie lub zapewnienie obciążenia konstrukcji balastem;
– W przypadku braku blokady przepływu wewnętrzne podstawki będą również podnoszone z powodu odkształcenia ram, spowodowanego działaniem śniegu, dlatego w tym przypadku również konieczne jest kotwienie hali do gruntu lub zapewnienie obciążenia konstrukcji balastem;
– W celu realizacji kotwienia, należy w dolnym poziomie ściany montować rygle wzmocnione, do których należy zamontować kotwy możliwie najbliżej podstawki;
– Ze względu na występowanie elementów rozciąganych w ścianie, należy zabezpieczyć je w taki sposób, aby pracowały ze sobą przy ich rozciąganiu;
– Połączenie wsporników i pasów należy wykonać za pomocą, co najmniej 4 złącz lub obejm
Podnoszenie modułu może być realizowane przy następujących założeniach:
– analiza została wykonana dla zadaszeń o maksymalnej szerokości 24 m
– nie można podnosić fragmentów zadaszeń podczas wiatru powyżej 1 m/s
– w przypadku transportu jednego modułu zadaszenia można stosować zarówno 4 zawiesia, jak i 2 zawiesia mocowane w kalenicy;
– W przypadku transportu 2 lub 3 modułów zadaszeń o szerokości do 12 m można stosować zarówno 4 zawiesia, jak i dwa mocowane w kalenicy;
– w przypadku transportu 2 lub 3 modułów zadaszeń o szerokościach od 12 do 24 metrów, należy korzystać z czterech zawiesi, mocowanych tak, aby odległość pomiędzy punktami zaczepienia wyniosła ok. 6,3 m
– długość zawiesi należy dobrać tak, aby kąt między płaszczyzną poziomą zawierał się w przedziale 40 – 50 stopni
– w przypadku transportu fragmentów zadaszeń o szerokości do 12 metrów należy stosować zawiesia o nośności pojedynczego zawiesia 10 kN
– w przypadku transportu fragmentów zadaszeń o szerokościach od 12 do 24 metrów należy stosować zawiesia o nośności pojedynczego zawiesia 15 kN
Z obliczeń wynika, że fragmenty zadaszenia o szerokości 1 modułu, można transportować za pomocą dźwigów przy jednym z trzech analizowanych metod zawieszenia konstrukcji.
Najlepsze wyniki we wszystkich sytuacjach uzyskano przy stosowaniu czterech zwiesi w odległości punktów zaczepienia 6.3 m. ten układ może być stosowany do wszystkich dowolnych fragmentów zadaszenia hal, analizowanych w niniejszym opracowaniu lecz nie szerszym niż 3 moduły.
Szczegóły połączeń zadaszenia ze ścianą i jętką.
Opracowanie:
Ewa Blazik – Borowa
Rafał Jastrzębski
Piotr Bińczak
Data publikacji: 2017-04-04