Posadzki żywiczne – rodzaje i właściwości

Posadzki żywiczne – od lat święcące triumfy w przestrzeniach magazynowych czy miejscach użyteczności publicznej – teraz coraz chętniej przyjmowane są także we wnętrzach mieszkalnych. Ogromne możliwości kreacji, wysoka odporność i łatwość w utrzymaniu – to tylko część ich zalet. Zainteresowanym tym rodzajem posadzek, przedstawiamy dziś kilka faktów na temat żywic.

Żywice wylewane czy cienkowarstwowe?

Posadzki żywiczne najczęściej wykonuje się na bazie żywic epoksydowych lub poliuretanowych.

Te pierwsze po utwardzeniu stają się nierozpuszczalne i nietopliwe, bardzo dobrze przyczepne do prawie wszystkich materiałów. W przemyśle stosuje się je np. do zalewania elementów elektrycznych czy jako surowiec do budowy form. Żywice poliuretanowe również charakteryzuje bardzo dobra przyczepność. Odznaczają się także dużą odpornością na czynniki chemiczne oraz atmosferyczne.

Cienkowarstwowe posadzki żywiczne wykonuje się z żywic epoksydowych. Nakłada się je za pomocą wałka – ten sposób aplikacji sprawia, że bywają nazywane „malowankami”. Żywice wylewane z kolei mogą być wykonane z żywic epoksydowych lub poliuretanowych. Aplikuje się je podobnie jak wylewki samopoziomujące.

Warunki wykonania posadzki żywicznej

Obecne technologie pozwalają na wykonanie posadzki żywicznej wewnątrz pomieszczenia o dowolnej powierzchni – równie dobrze może to być kilkusetmetrowa hala, jak i 10-metrowa sypialnia. Nie oznacza to jednak, że posadzkę taką można wykonać na każdej powierzchni. Jest kilka warunków, które determinują jej aplikację.

Posadzki żywiczne wykonuje się na podłożu betonowym, jastrychu cementowym lub anhydrytowym. Jeśli podłoże jest uszkodzone lub nierówne, należy je przeszlifować i oczyścić, a w razie konieczności – zastosować wylewkę samopoziomującą. Przygotowane podłoże należy także zagruntować odpowiednim preparatem.

– Podłoże pod posadzkę żywiczną powinno spełniać następujące kryteria: wytrzymałość na ściskanie – 25 MPa i elastyczność min. F5, poziom wilgotności poniżej 2% CM w przypadku jastrychu cementowego, temperatura min. 12°C i min. 3° powyżej punktu rosy – wyjaśnia Adam Wiśniewski, doradca techniczny firmy UZIN, właściciela marki Arturo Flooring. – Temperatura w pomieszczeniu, w którym ma być wykonana posadzka żywiczna powinna wynosić od 15 do 20°C. Wyższe temperatury skracają czas obróbki, ponieważ pomiędzy żywicą a utwardzaczem zachodzi reakcja izotermiczna.

Efekt finalny będzie zależny nie tylko od jakości użytych materiałów. Ogromne znaczenie ma fachowość wykonawcy. Posadzki żywiczne to bardzo wymagający rodzaj pokrycia podłogowego – zwłaszcza na małym metrażu, gdzie zwraca się szczególną uwagę na wszelkie niedoskonałości. Wykonanie wylewanych posadzek wymaga odpowiedniego przygotowania, bardzo dużej precyzji, szczególnego przestrzegania reżimu technologicznego oraz sporego doświadczenia. – Dużo prostsze jest wykonanie malowanych żywic epoksydowych – dodaje jednak Adam Wiśniewski. – Przy odrobinie wprawy w posługiwaniu się wałkiem, „malowankę” może wykonać każdy.

O grubości warstwy posadzki żywicznej decyduje wykonawca, ale najczęściej wygląda to tak, jak w poniższej tabelce: